Drago Siliqi lindi më 9 qershor të vitit 1930 në Tiranë, në një familje me tradita patriotike. Bir i poetit Bllazho Siliqi dhe nip i rilindësit të shquar Risto Siliqi, Dragoja u lidh fare i ri me Luftën Antifashiste. Në fillim të viteve 1950, ai punoi në shtypin e rinisë dhe të fëmijëve dhe filloi të botojë vjershat e para. Nga viti 1952 deri në vitin 1957 studioi në Institutin e Letërsisë “Maksim Gorki” në Moskë. Në vitet 1957-1958, punoi si korrespondent i gazetës “Zëri i popullit” në Shkodër. Në vitin 1958 filloi punën si redaktor e më pas drejtor i shtëpisë botuese “Naim Frashëri”, ku punoi derisa humbi jetën më 13 korrik të vitit 1963, në një aksident  ajror në Irkutsk të Rusisë.

Drago Siliqi ishte poet, kritik letrar dhe botues; ai i ka lënë trashëgim letërsisë shqipe poezi të frymëzuara, si dhe një numër artikujsh kritikë. Ai drejtoi me aftësi dhe pasion shtëpinë botuese “Naim Frashëri” dhe bëri të mundur botimin në shqip të shumë kryeveprave të letërsisë botërore. Vëllimi i tij i parë me poezi, “Zgjimi i pranverës”, u botua në vitin 1950 dhe më pas u ribotua në vitin 1965. Krijimtaria e Drago Siliqit është përmbledhur në disa botime: “Kur zemra flet” (1970); “Poezi të zgjedhura për fëmijë” (1976); “Çdo vit agimet zbardhëllojnë” (1977); “Në kërkim të së resë” (1969, 1973, 1987); “Vepra letrare” botuar në dy vëllime (1986) dhe “Poezi të zgjedhura” e “Në kërkim të së resë” në dy vëllime (2000). Drago Siliqi la pas bashkëshorten e tij, Drita Shundi Siliqi (1933-2013), dhe dy vajzat Darina Siliqi Demiri e Laura Siliqi Konda.