Knut Hamsun, pseudonim i Knut Pedersen (4.08.1859, Lom, Norvegji - 19.02.1952 në afërsi të Grimstad) ishte një romancier, dramaturg, poet norvegjez dhe fitues i Çmimit Nobel në Letërsi në vitin 1920. Si lider i revoltës Neo-romantike në fund të shekullit të shkuar ai e shpëtoi romanin nga tendenca e një naturalizmi të ekzagjeruar.

Ashtu si heronjtë josocial të veprave të tij të para, Hamsun mbajti një qëndrim indiferent kundrejt progresit, që dallohet edhe në veprën e tij Zgjimi i Tokës ku ai shpalos filozofinë e tij të “kthimit drejt natyrës”.

Hamsun ishte një mbështetës i Gjermanisë gjatë pushtimit nazist të Norvegjisë në luftën e dytë botërore. Me përfundimin e luftës ai u burgos si tradhtar, por akuzat ndaj tij u rrëzuan si rrjedhojë e moshës së tij të vjetër. Megjithatë u dënua si bashkëpunëtor ekonomik dhe për këtë iu desh të paguante një gjobë, e cila e shkatërroi financiarisht.

Bashkëpunimi me nazizmin ia dëmtoi seriozisht reputacionin, por me vdekjen e tij interesi për veprën u shtua ashtu si edhe përkthimet në disa gjuhë të huaja duke e shtrirë edhe më gjerë numrin e lexuesve. Joracionalizmi i tij i qartë dhe stili impresionues, spontan dhe i çlirët patën një ndikim të gjerë në Europë për shkrimtarë si Maksim Gorki, Tomas Man, dhe Isaac Bashevis Singer