Portret i turbullt

Mbrëmë pashë një ëndërr:

Takime me njerëz të njohur e të panjohur,

Lëvizje pa zë, iluzione vizive,

Imitime skenarësh reklamash televizive,

Unë në një makinë që më sjell tek ti,

Ti në një plazh

Ne që duhemi.

Gjërat që fshehim nga syri i botës,

Në një vend të braktisur fshehim fëlliqësitë e trupit,

Ti pastaj zbret me kërcime të hareshme,

Deti është i egër, i frikshëm dhe i bukur,

Ti humbet dhe lodron në dallgët e turbullta,

Unë zhytem dhe zgjohem i trembur.

Nuk e kuptoj.