Historiografi, risi, shformime

Historiografi, risi, shformime është vazhdim i librit Pas eklipsit letrar (2014), në rrafshe dhe për dukuri të tjera të letërsisë shqipe bashkëkohore.

Në fushën e historiografisë janë trajtuar disa koncepte dhe çështje themelore të letërsisë shqipe bashkëkohore: bashkëkohësia, metoda e realizmit socialist, disidenca, mjediset shoqërore kulturore të krijimit të saj, njësia kombëtare, bashkëjetesa mes realizmit, realizmit socialist, modernizmit, kritere të hartimit të historiografisë së letërsisë, periudhizimi, kohështrirja e kësaj periudhe. Risitë janë dukuri, që shënojnë dhe dallojnë njërën periudhë nga tjetra, përcaktojnë tiparet, arritjet e saj. Prej risive janë analizuar modernizmi bashkëkohor në poezinë dhe romanin shqiptar, epërsia e romanit në letërsinë shqipe, dukuria kryesore e bashkëkohëzimit me letërsitë e tjera europiane, analogjia, simbolika, alegoria, ironia, shumëformësia e trajtave rrëfimore në romane të Ismail Kadaresë, Vath Koreshit, Mehmet Krajës, Zejnullah Rrahmanit.

Prej shformimeve shoqërore, botëkuptimore, morale, estetike, letrare të metodës së realizmit socialist, në vitet 1945-1990, të mishëruara në jetë, veprimtari, veçanërisht në krijimtari janë analizuar dyzimi psiko-moral e letrar i shkrimtarit me pasojat edhe në disa vepra konkrete të Ismail Kadaresë, Petro Markos, Dhimitër Xhuvanit, Mehmet Myftiut, Koço Kostës.