Nata e të mundurve

Ishte fundi i vitit 1975, kur në një fshat të vogël e të humbur u organizua një festë dhe rreth tridhjetë anëtarë të një kooperative bujqësore u dekoruan e u nderuan me çmime. Por, ishte një simulim. Ajo ceremoni i shërbeu Sigurimit të Shtetit për të zhvendosur vëmendjen e banorëve nga një operacion, që do të kryhej po atë natë.

Ishte akti i fundit i një “spastrimi”, si quhej asokohe eliminimi i rivalëve dhe lufta për pushtet në partitë komuniste të Lindjes. Edhe për atë shqiptare (Partia e Punës, sipas emërtimit zyrtar) ishte e njëjta gjë. Një vit më parë kishte ndodhur një tjetër, një vit më pas do të ndodhte përsëri. “Spastrimi” i kësaj historisë sonë goditi dhe i preu kryet ushtrisë. E gjithë klasa drejtuese u akuzua për tradhti dhe për grusht shteti. Në fund të 1975-s u pushkatuan komisari politik i ushtrisë (drejtues e mbrojtës ideologjik i aparatit ushtarak), kreu i Shtabit të Përgjithshëm dhe ministri i Mbrojtjes, të tre gjeneralë.

Ngjarja që do të tregojmë këtu lidhet me figurën e këtij të fundit. Ajo është ndërtuar dhe bazuar në procesverbalet e inkuizicionit politik që ushtronin organet e Partisë, të dokumenteve të çmuara e të ruajtura në Arkivin Kombëtar të Tiranës e të pasqyruara këtu besnikërisht, ndonëse me pjesë të shkëputura, dëshmi mizore të halucinacioneve që mund të godasin pushtetin. Jo vetëm atë komunist dhe jo vetëm në atë periudhë.